Kalinowszczyzna

Ulica Kalinowszyzna, dająca nazwę całej dzielnicy, to średniowieczny jeszcze szlak na Lwów - niegdyś tereny przez które biegnie, nosiły nazwę Lwowskie Przedmieście. Do Drugiej Wojny Światowej mieszkali tu głownie Żydzi (potocznie nazywali swoją dzielnicę "Wola"), ale ulica zaczyna się i kończy przy katolickich kościołach.

Od strony Czwartku i Podzamcza stoi kościół i klasztor Franciszkanów (obecnie Salezjanów), właściwie kościół ppd wezwaniem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Wzniesiony został pod koniec pierwszej połowy XVII wieku w stylu renesansu lubelskiego, niestety później znacznie przebudowany. W kompleksie klasztornym, opuszczonym przez franciszkanów w początkach XIX, urządzono magazyny, a potem manufaktury. W okresie międzywojennym klasztor przejęli i odbudowali Salezjanie

Tuż za kościołem, po tej samej stronie ulicy znajduje się Białkowska Góra - teren wczesnośredniowiecznego grodziska. Do pierwszej połowy XIX wieku był tu czynny cmentarz żydowski, założony w XVI wieku. Na Grodzisku Niemcy rozstrzelali 23 grudnia 1939 roku dziesięciu przedstawicieli lubelskich elit - była to pierwsza terrorystyczna egzekucja w Lublinie.

Przy Białkowskiej Górze (od strony Podzamcza) -  mieści się klasycystyczny Dworek Wincentego Pola (ul. Kalinowszczyzna 13), obecnie muzeum poety (filia Muzeum Lubelskiego).

Od strony wschodniej pod koniec ulicy Kalinowszczyzna stoi Kościół św. Agnieszki (z dawnym klasztorem Augustianów). Zbudowany został w końcu XVII wieku (na miejscu wcześniejszego, zniszczonego przez Kozaków Chmielnickiego) w stylu łączącym tzw. renesans lubelski i barok. Przy kościele zachowała się stara, drewniana studnia, niegdyś element targu na Słomianym Rynku.

Ulica Kalinowszczyzna kończy się nad krawędzią doliny Bystrzycy.

Na północ od całej długości ulicy zbudowana została nowa dzielnica mieszkaniowa dla ok. 20 tysięcy mieszkańców: Kalinowszczyna (potocznie w Lublinie zwana Kaliną).

 

Artykuły powiązane