Część północna regionu to Równina Łukowska, położona na północ od Krzny i Białej Podlaskiej. Wchodząca w skład niziny południowo-podlaskiej równina to najbardziej monotonna część regionu . Występują krajobrazy nizinne z przewagą równin peryglacjalnych.  Dominują tu piaszczyste, mało urodzajne gleby bielicoziemne, stąd dużą część równiny pokrywają lasy.

Części południowa to należące do Niziny Poleskiej Zaklęsłość Łomaska, położona na południe od doliny środkowej Krzny. Licząca 800 km2 płaska, piaszczysta, częściowo zabagniona i zatorfiona równina, przecięta jest płytką doliną rzeki Zielawy. Przeważają tam obszary leśne i łąkowe.
Równina Parczewska, powierzchnia płaska, miejscami falista równina licząca 750 km2. Płaskie, zbudowane z glin wzniesienia rozdzielane są obniżeniami pokrytymi piaskiem. W krajobrazie dominują pola i lasy, w dolinach Tyśmienicy, Piwonii i Zielawy - podmokłe łąki.

Równina Kodeńska, Powierzchnia 930 km2, położona pomiędzy dolinami Zielawy, Krzny i Bugu, urozmaicona piaskami tworzącymi wydmy.

Zdecydowanie najatrakcyjniejszy podregion to położony na wschodzie Podlaski Przełom Bugu. Obszar objęty ochroną  w postaci parku krajobrazowego "Podlaski Przełom Bugu”. W obrębie doliny Bugu występują piękne tarasy, a oko turysty znużone monotonia Podlasia ujrzy tu nawet 50 metrowe różnice wysokości między dnem doliny a górną jej krawędzią. Dno doliny nieuregulowanej rzeki usiane jest starorzeczami.
Występują tu duże połacie ląk, na których wypasane są ekstensywnie konie, bydło i owce. Na tych pastwiskach powstały rozległe płaty ciepłolubnych muraw napiaskowych.
Dolina, jej starorzecza i łąki są schronieniem wielu rzadkich zwierząt i roślin m.in.: kumak nizinny, derkacz, rybitwa czarna, bąk, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, orlik krzykliwy, bocian biały i bocian czarny.
W ostatnich latach hodowla podupada co skutkuje zadrzewianiem dotychczasowych pastwisk (głownie przez sosnę i olszę) i zanikanie gatunków preferujących tereny otwarte.

KLIMAT

Średnia roczna temperatura powietrza wynosi ok. 7 stopni Celsjusza. (w styczniu  4,1 stopnia, w lipcu  18,2 stopnie). Klimat podlasia ma wiele cech kontynentalnych: okres wegetacyjny trwa 210-215 dni, (od początku kwietnia do końca   października) a więc jest 10-15 dni krótszy niż w centralnej czy zachodniej Polsce, krótki jest też okres przejściowy między zimą i wiosną oraz jesienią i zimą.
Średnia suma opadów rocznych jest raczej niska (ok 550 mm) przy czym  prawie dwukrotnie  przeważają opady letnie (ok 350mm) nad zimowymi (ok 200 mm),
Zima średnio trwa 108-110 dni, średni czas zalegania pokrywy śniegowej to 55-60 dni a liczba dni mroźnych wynosi od 50 do 60, dni z przymrozkami  od 110 do 138.
Jest to jeden z obszarów Polski o najmniejszej liczbie dni bezwietrznych w roku. Przeważają wiatry z kierunku zachodniego oraz południowo-zachodniego, które łagodzą wpływy kontynentalne latem przynosząc powietrze chłodniejsze i wilgotne a zimą cieplejsze.