Na południowo-wschodnim krańcu Lubelszczyzny, jedynie 10 kilometrów od granicy z Ukrainą, na Grzędzie Sokalskiej, leży prawie całkiem zapomniane, tajemnicze grodzisko Posadów.

Dołhobyczów to stolica gminy zajmującej pas przy granicy z Ukrainą.

Na północ od Dołhobyczowa rozciąga się Kotlina Hrubieszowska. Tu, w północnej części gminy, na powierzchni 73 km kw. powołano w 1996 roku Dołhobyczowski Obszar Chronionego Krajobrazu – to cenny przyrodniczo, jeden    z najbardziej zalesionych terenów Ziemi Hrubieszowskiej.

Tereny na południe od miasteczka należą do Grzędy Sokalskiej - najbardziej atrakcyjnej krajobrazowo części Ziemi Hrubieszowskiej. Ten konkretny rejon należący do gminy Dołhobyczów jest bardzo bogaty w zabytki, zwłaszcza drewnianej architektury cerkiewnej.

Na południu Ziemi Hrubieszowskiej leży Równina Bełska – raczej płaski i dość monotonny region, który ma jenak dość nietypową historię – jako jeden z nielicznych regionów Lubelszczyzny należał przez stulecie do zaboru austriackiego (stąd tak wiele cerkwi unickich, w sąsiednim zaborze rosyjskim zamienionych na prawosławne).

Wożuczyn leży w gminie Rachanie, przy drodze z Tomaszowa Lubelskiego do Tyszowiec. Te tereny to zachodnia cześć Grzędy Sokalskiej. Teren jest tu mocno pofałdowany, a dość wysokie pasma wzgórz (do około 270 metrów n.p.m. w tej części gminy Rachanie) ciągnące się z zachodu na wschód, poprzedzielane są równoległymi do nich, płaskimi dolinami.

Właśnie w takim miejscu, gdzie wzgórza schodzą do doliny rzeki Wożuczynki, w zachodniej części miejscowości, znaleźć można pozostałości zamku.