Nadwieprzański Park Krajobrazowy leży w większej części, po prawej stronie rzeki i na południe od Łęcznej. Co ciekawe, na południu park odsuwa się od rzeki - obejmuje tam nie samą dolinę, a sosnowe lasy na wschód od niej. Najciekawsza jest północna połowa parku, powyżej i poniżej Łęcznej, mniej więcej od Łańcuchowa po Spiczyn. Na odcinku ponad 20 kilometrów Wieprz przełamuje się przez tzw. łęczyński guz kredowy. Rzeka płynie tu, ostro meandrująć, między wysokimi (sięgającymi 25 metrów), stromymi zboczami. W wielu miejscach skarpy odstaniają kredową skałę. Na obszarze parku występuje wiele rzadkich roślin (np. na południowych zboczach doliny roslinność ciepłolubna) i zwierząt- zagnieździły się tu bobry, wystepują sarny i dziki, a nawet łosie. Jest tu mnóstwo ptaków.
Nad Wieprzem, na jego prawym brzegu, poniżej przełomu, leżą dwie ciekawe miejscowości: Kijany i Zawieprzyce.
W Kijanach stoi kościół św. Anny, z przełomu XVII i XVIII wieku, ufundowany przez Anatazego Miączyńskiego, właściciela Zawieprzyc, jako wotum za szczęśliwy powrót z wyprawy wiedeńskiej. W kościele znajduje się obraz otoczonej lokalnym kultem Matki Bożej Kijańskiej.
Na Wieprzem mieści się 8-hektarowy park otaczający ogromny pałac z XVIII wieku, przebudowany około 1880 roku w stylu neorenesansowym. Od czasu wykupienia pałacu w 1913 od Henryka Wiercieńskiego, zasłużonego działacza społecznego, przez Lubelskie Towarzystwo Rolnicze, w pałacu mieszczą sie szkoły rolnicze.
W Kijanach leżą polegli tu w końcu września tamtego roku żołnierze dywizji kawalerii "Zaza". To w Kijanach dywizja podporządkowała sie generałowi Kleebergowi i zawróciła z marszu na południe, by wziąć udział w ostatniej bitwie 1939 roku, pod Kockiem.
Na cmentarzu znajduje się grobowiec rodziny Skłodowskich, dzierżawców sąsiedniego majątku Zawieprzyce - leżacego kilka kilometrów w dół rzeki. Dzierżawcą był tu Ksawery Skłodowski, brat Józefa, dziadka Marii Skłodowskiej Curie.
Nad brzebiem Wieprza stoją ruiny pałacu wzniesionego w XVIII wieku na miejscu wcześniajszego zamku. Pałac spłonął w 1838 roku i nie został już odbudowny. Również park jest dziś zniszczony, a w nim znajdują się ruiny oranżerii i kilku budynków, dobrze zachowany jest tylko XVII wieczny lamus, najstarszy budynek w okolicy