Geografia fizyczna

Wysoczyzna Lubartowska to zdenudowana równina morenowa, o przeciętnej wysokości 170-180 m.n.p.m. Występują tu polodowcowe ostańce żwirowe lub wydmy, co lokalnie podnosi wysokość terenu do maksymalnie 200 m.n.p.m. i zasadniczo nie zmienia charakteru tej monotonnej równiny.

Wyraźnie (na kilkanaście metrów) wcina się w równinie Wieprz, który płynie przez wschodnią część regionu, a następnie, w dolnym biegu, wyznacza tegoż regionu północną granicę. Tu, w pradolinie Wieprza, leżą największe jeziora regionu: Firlej i Kunów. Region ma niższe niż średnia wojewódzka zaludnienie - nie ma tu bowiem dużych miast, dodatkowo na południu regionu znajduje się duży kompleks Lasów Kozłowieckich.

Klimat

Pod względem klimatycznym obszar wysoczyzny wg Romera należy do klimatów umiarkowanych Krainy Wielkich Dolin. Klimat jest kształtowany przez masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego. Roczna ilość opadów wynosi średnio 550 mm (maleje ku wschodowi, zwiększa się ku zachodowi), dwie trzecie opadów przypada na okres wegetacji roślin, co sprzyja rozwojowi rolnictwa. Średnia roczna temperatura to 7,4 °C. Duże znaczenie w kształtowaniu lokalnego klimatu ma kompleks leśny Lasów Kozłowieckich: zmniejsza przemarzanie gruntu, przedłuża i łagodzi roztopy, eliminuje część zanieczyszczeń powietrza.

Atrakcje przyrodnicze

Największe naturalne atrakcje regionu znajdują się na jego przeciwległych krańcach. Na południu regionu, przy granicy z Wyżyną Lubelską, leżą Lasy Kozłowieckie, gdzie utworzono w 1990 Kozłowiecki Park Krajobrazowy. Na północy, w Pradolinie Wieprza, leżą główne jeziora: Firlej, użytkowany turystycznie jako popularne kąpielisko i, obok, niezagospodarowane turystycznie jezioro Kunów.

Na terenie Nadleśnictwa Puławy, w dolnym biegu Pradoliny Wieprza, znajdują się dwa rezerwaty: Czapliniec koło Gołębia oraz Piskory.

W południowo-zachodniej części regionu leży Obszar Chronionego Krajobrazu Kozi Bór.