Na południe od wioski Czermno (przy trasie do Tyszowiec), zaraz za mostkiem nad doliną Sieniuchy, znak pokazuje zjazd do grodziska. Wąska, ale dobrze utrzymana droga zaprowadzi nas z szosy prosto pod jego wysokie wały.

Jest bardzo prawdopodobne, że są to pozostałości znanego z kronik, ogromnego niegdyś grodu Czerwień, będącego stolicą Grodów Czerwieńskich, pogranicznego terenu między Polską a Rusią (podstawą tego przypuszczenia jest podobieństwo nazw Czermno i Czerwień, a także wielkość grodziska).

Na południowo-wschodnim krańcu Lubelszczyzny, jedynie 10 kilometrów od granicy z Ukrainą, na Grzędzie Sokalskiej, leży prawie całkiem zapomniane, tajemnicze grodzisko Posadów.

Jedynym miastem regionu jest Krasnystaw. Liczy 20 tysięcy mieszkańców, jest stolicą powiatu i leży w dolinie Wieprza, rozdzielajacej Działy Grabowieckie od Wyniosłości Giełczewskiej.

Prawdopodobnie istniał tu jeden z najstarszych grodów polskich, a Kazimierz Wielki wzniósł tu zamek otoczony fosą. Prawa miejskie nadał Władysław Jagiełło w 1394 roku. Największy rozkwit miasta nastąpił w wieku XVI, za starostwa hetmana Jana Zamoyskiego. Więził on na krasnostawskim zamku arcyksięcia Maksymilaiana Habsburga, którego wojska pobił pod Byczyną w 1588 roku.

Siedem kilometrów za Wojsławicami, na wschodnich krańcach Działów Grabowieckich, leżą Uchanie - niegdyś miasto, dziś licząca ponad 700 mieszkańców stolica gminy, małe, ciche miasteczko z niewielkim rynkiem otoczonym domkami. Ale nie zawsze tak było. Uchanie maja za sobą dumną przeszłość. Wioska powstała w średniowieczu, a co najmniej od 1596 posiadała prawa miejskie.

Wojsławice to miasteczko (nie posiadające jednak praw miejskich) położone przy trasie Krasnystaw – Hrubieszów, w połowie odległości między tymi miastami. Wojsławice leżące na wschód od Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego oraz  mniej więcej w centrum Działów Grabowieckich są chyba najważniejszym z miasteczek tego regionu.

Skierbieszów - niegdyś miasto i ważny ośrodek gospodarczy, dziś biedna, typowo rolnicza gmina, obejmująca tereny urocze, ale prawie zupełnie pozbawione infrastruktury turystycznej.

Niewiele zostało w Skierbieszowie śladów dawnego rozwoju. Najcenniejszym zabytkiem jest renesansowy kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jednonawowy budynek pochodzący z XVII wieku, był konsekrowany w 1743 roku. Kościół wyposażony jest w stylu barokowym.

Ziemia Krasnostawska to rolnicza kraina leżąca na uboczu, poza głównym strumieniem turystów, choć przecież w samym centrum Lubelszczyzny. Dzięki dobrym glebom ludność utrzymuje się tam najczęściej z rolnictwa (to m. in. zagłębie chmielowe, stąd urządzane w Krasnymstawie "Chmielaki"), ale raczej słabo rozwijają się inne działy gospodarki. Wielu młodych ludzi wyjeżdża więc, a opustoszałe gospodarstwa nie są niczym niezwykłym. Słaba jest tam infrastruktura, a miejscowe drogi maja złą sławę (wyraźne zmiany na lepsze to dopiero kwestia ostatnich kilku lat). Za to jeśli ktoś poszukuje ciszy, bliskiego kontaktu z przyrodą i odcięcia od wielkomiejskiej cywilizacji - będzie zachwycony.