Zalew w Nieliszu znajduje się około 15 km od Zamościa (najłatwiejsza trasa prowadzi właśnie z tego miasta drogą wojewódzką nr 837) i jest jednym z największych akwenów w Polsce i największym na Lubelszczyźnie. Jego powierzchnia wynosi około 950 ha, pojemność – 19,5 mln m3, a długość linii brzegowej to 30 km. Z racji położenia (płaska dolina), nie ma tutaj dużych różnic głębokości.

To sztuczne jezioro zaporowe powstało na rzekach Wieprz i Pór. Budowę rozpoczęto w 1994 roku, chociaż plany tego przedsięwzięcia powstały znacznie wcześniej. Oddanie do użytku nastąpiło w roku 2008, a koszt projektu wyniósł ponad 50 mln złotych – część tej kwoty przeznaczono na zbudowanie na zaporze elektrowni wodnej.

Rynek lubelskiego Starego Miasta, wytyczony po nadaniu Lublinowi praw miejskich, ma kształt nieregularny, acz zbliżony do kwadratu, po środku którego stoi gmach Trybunału Koronnego. Rynek pierwotnie otoczony był kamienicami zbudowanymi w stylu gotyckim (po którym nie ma już prawie śladu), niewiele jest też elementów renesansowych, dominuje styl barokowy lub klasycystyczny.

Z Rynku w stronę zamku (grodu) prowadzi ulica Grodzka, nie zmieniająca przebiegu ani nazwy od średniowiecza.

Na południu regionu lubartowskiego, przy granicy z Wyżyną Lubelską, leżą Lasy Kozłowieckie, gdzie utworzono w 1990 roku Kozłowiecki Park Krajobrazowy. Park ciągnie się wzdłuż linii wchód - zachód, prawie od Kozłówki po szosę Lublin-Lubartów-Białystok. Park kończy się na szosie, choć lasy kozłowieckie ciągną się, coraz węższym pasem dalej na wschód, aż do rejonu, gdzie Bystrzyca uchodzi do Wieprza.

Północne skrawki Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie i tereny dalej na północ porastają Lasy Parczewskie.

Lasy Parczewskie to rozległy kopleks leśny zajmujacy większość terenu między Parczewem, a Sosnowicą i Ostrowem Lubelskim. To przeważnie sosnowy bór, często z domieszką dębu, rosnący na ubogich siedliskach, w dużej części podmokłych i zbagnionych. Lokalnie rosną olsy, grądy, łęgi jesionowo – olchowe  i torfowiska przejściowe, a poza tym łąki i pastwiska. Występują tu rzadkie, duże ptaki drapieżne: orzeł bielik i puchacz, a także orlik krzykliwy, gadożer, bocian czarny i żuraw. Z ssaków: bóbr, wydra, łoś i wilk.

Tuż obok Hrubieszowa, miedzy miastem a granicą ukraińską, leży wyniosłe grodzisko, prawdopodobnie będące pozostałością wielkiego grodu Wołyń.

Działy Grabowieckie to nie tylko najwyższa część Wyżyny Lubelskiej (wysokość waha się od 190 do 312 metrów n.p.m.) ale też najbardziej pofałdowana i urzeźbiona. Nie ma tu co prawda zbyt wielu lasów, ale "dzikości" tym terenom dodaje wyjątkowo mocne pocięcie powierzchni przez doliny rzek, jary i wąwozy. Na krajobraz składają się tu pofałdowane wzgórza z wierzchowinami przykrytymi polami lub plantacjami, między którymi strome i mocno wcięte zbocza dolin porasta las.