Rejon najbardziej popularnych wśród turystów jezior nie bez przyczyny został objęty ochroną w ramach Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie. Przyroda, oprócz możliwości kąpieli, oferuje tutaj turystom także inne atrakcje

Na północ od jeziora Krasnego ciągnie się w kierunku północnym łańcuch kolejnych akwenów. Jeziora, położone w większości w północnej części PK Pojezierze Łęczyńskie nie są aż tak atrakcyjne, jak te w części południowej, ale ich otoczenie jest chyba piękniejsze. Akweny są tu położone bardzo blisko siebie, oddzielone wąskimi przesmykami, po których przebiegają drogi, wyraźne deniwelacje terenowe, naniesione przez lodowiec materiały skalne i wreszcie piękny i wielki kompleks lasów parczewskich na północy.

W połnocnej części Pojezierza Lęczynskiego, pomiedzy północnymi granicami Parku Krajowrazowego Pojezierza Łęczynskiego, a północnymi granicami Poleskiego Parku Narodowego, leży Sosnowica.

W najbliższej okolicy znajdują się liczne ciekawe miejsca:

Północne skrawki Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie i tereny dalej na północ porastają Lasy Parczewskie.

Lasy Parczewskie to rozległy kopleks leśny zajmujacy większość terenu między Parczewem, a Sosnowicą i Ostrowem Lubelskim. To przeważnie sosnowy bór, często z domieszką dębu, rosnący na ubogich siedliskach, w dużej części podmokłych i zbagnionych. Lokalnie rosną olsy, grądy, łęgi jesionowo – olchowe  i torfowiska przejściowe, a poza tym łąki i pastwiska. Występują tu rzadkie, duże ptaki drapieżne: orzeł bielik i puchacz, a także orlik krzykliwy, gadożer, bocian czarny i żuraw. Z ssaków: bóbr, wydra, łoś i wilk.

Polesie Chełmskie to liczący blisko 2 tys. km kw. obszar przejściowy między Polesiem właściwym, Wyżyną Lubelską i Wyżyną Wołyńską. Niesamowitym zabytkiem, "marką" regionu, są Podziemia Kredowe w Chełmie. Polesie Chełmskie prawie zupełnie pokrywa się z obszarem powiatu Chełm, zwłaszcza odkąd (1 stycznia 2006 r.) do powiatu włączono gminę Rejowiec (z powiatu krasnostawskiego). Jedynie dwóch południowych gmin powiatu: Leśniowic i Wojsławic -  nie należy zaliczać do Polesia Chełmskiego, jako że leżą one prawie w całości na terenie Działów Grabowieckich.

Chełmski Park Krajobrazowy, którego kształt można porównać do litery "L", leży na północ i na zachód od Chełma. Rozpoczynający się tuż za przedmieściami Chełma Park leży na terenie dwóch krain: Pagórów Chełmskich i Obniżenia Dubienki. Część leżąca na Pagórach jest bardziej atrakcyjna pod względem krajobrazu i łatwiej dostępna.  Natomiast obszary leżące w Obniżeniu Dubienki są często zabagnione, przez to trudniej dostępne, ale na pewno ciekawsze dla osób o zacięciu przyrodoznawcy.

Strzelecki Park Krajobrazowy obejmuje kompleks Lasów Strzeleckich (lasy stanowią 2/3 z 12 tys ha parku). Położony jest on na południowo-wschodnich krańcach Polesia Chełmskiego, a więc na płaskich terenach Obniżenia Dubienki (krajobrazowo wyróżnia się jedynie wcięta dolina Bugu). Tereny parku są bardzo interesujące ze względu na przyrodę ożywioną: w wyniku wojennych zawirowań żyzne  tutejsze ziemie zostały pozbawione mieszkańców i w rezultacie możemy podziwiać bardzo bogaty przyrodniczo las.

Skierbieszowski Park Krajobrazowy (utworzony w 1995 roku) obejmuje większą, zachodnią część działów Grabowieckich i liczy łącznie 35.488 ha, a wraz z otuliną - 47.967 ha. Park leży na skałach górnej kredy, przykrytych grubą, kilkunastometrową warstwą lessu.  Teren Parku jest bardzo silnie urzeźbiony, pocięty wąwozami (jako, że skała ta jest wrażliwa na erozję). Miejscami woda spłukała tak wiele lessu, ze odsłoniła kredową skałę. W krajobrazie dominują pola uprawne (z plantacjami porzeczek i, coraz rzadziej, chmielu), ale około kilkunastu procent powierzchni zajmują lasy, przede wszystkim buczyna, której północno - wschodnią granicą są Działy Grabowieckie.

Działy Grabowieckie to nie tylko najwyższa część Wyżyny Lubelskiej (wysokość waha się od 190 do 312 metrów n.p.m.) ale też najbardziej pofałdowana i urzeźbiona. Nie ma tu co prawda zbyt wielu lasów, ale "dzikości" tym terenom dodaje wyjątkowo mocne pocięcie powierzchni przez doliny rzek, jary i wąwozy. Na krajobraz składają się tu pofałdowane wzgórza z wierzchowinami przykrytymi polami lub plantacjami, między którymi strome i mocno wcięte zbocza dolin porasta las.